Van de kogel en de kerk

Vroeger, toen ik klein was, speelde ik graag in de zandbak. Ik deed grote-mevrouwenhakken aan en maakte toverdrankjes van zand, gras, water en boterbloemen. Een gouden combinatie.

In de zandbak speel ik tegenwoordig niet zo vaak meer (helaas). En in mijn toverdrankjes zit nu geen boterbloem meer (gelukkig). Wel de lekkerste kruiden, zelf gekweekt, zelf geplukt of zelf gekocht. Tijd dat ik daar eens iets mee ging doen...

Ik ben geen snelle beslisser. En hoewel ik veel zelfkennis heb, duurt het soms verrassend lang voor ik goed en wel kan zien wat voor anderen al lang duidelijk is.

Zo was het ook weer met dit. Hoewel ik al zo lang ik me kan herinneren gefascineerd ben door planten en wat je er allemaal mee kan, duurde het best wel lang voor ik me door allerlei cursussen ging verdiepen in die wondere wereld van de flora. Een cursus bij Natuurpunt, wat workshops bij een herboriste, een opleiding tot wildplukker,... Telkens leefde ik op en kwam ik thuis, en toch zag ik het nog niet.

Pas deze laatste maanden begon ik me goed en wel af te vragen of de studie Herborist misschien wat voor mij zou kunnen zijn. "Ja!" riep mijn lief meteen, want hij kent me vaak beter dan ikzelf. Maar ik was niet overtuigd. Zo is mijn hoofd. Het heeft tijd nodig. En dus lag dat idee te rijpen, begon ik hier en daar informatie in te winnen, begon ik wat te dagdromen. Toen stond het nieuwe schooljaar voor de deur en was het beslissende moment aangebroken. Ik had een heel lijstje van cursussen en opleidingen voor mijn neus liggen en aangezien kiezen verliezen is, blokkeerde ik een beetje. Want wat als ik de verkeerde keuze zou maken?!

"Dan," zei mijn liefje nuchter, "heb je een verkeerde keuze gemaakt. En meer ook niet."

Een schitterend staaltje ijskoude logica. Vergissen is ook oké. Het hoeft niet allemaal perfect te zijn. Van gedachten veranderen mág. Ik was het weer even uit het oog verloren. Maar diep vanbinnen voel ik dat ik mij niet vergis. Dat dit echt bij mij past. En bij The Wild Life. En dus begint ook voor mij deze maand een nieuw schooljaar. En ben ik vanaf dan niet enkel meer natuurcoach, wildplukker en natuurliefhebber, maar ook herboriste in opleiding. Alweer een stapje verder in dat wilde, natuurlijke leven.

En blijkt het toch niks te zijn? Dan is het niks. Hoe dan ook leer ik weer iets bij.

En jij? Welk risico gun jij jezelf dit schooljaar?